NEV‘Î-ZÂDE ATÂYÎ
991’de (1583) İstanbul’da doğdu. Sultan III. Mehmed devri kazaskerlerinden tanınmış şair ve âlim Nev‘î Yahyâ Efendi’nin oğludur. Önce babasından, daha sonra Kafzâde Feyzullah Efendi’den ders okudu. 1601 yılında Ahîzâde Abdülhalim Efendi’den mülâzım olarak tahsilini tamamladı. Müderrislik ve kadılık yaptı. 1045’te (1635) vefat etti. Kaynaklardan anlaşıldığına göre güzel konuşan, nükteli ve alaycı bir insandı. Dedesi ve babası gibi o da tasavvufa yönelmiş ve Celvetiyye’nin kurucusu Aziz Mahmud Hüdâyî’nin müridlerinden olmuştur.
Başlıca Eserleri: 1. Dîvân 2. Hamse 3. Hadâiku’l-Hakāik fî Tekmileti’ş-Şekāik 4. Hezliyyât 5. el-Kavlü’l-Hasen fî Cevâbi’l-Kavli li-men
Hadâiku’l-Hakāik fî Tekmileti’ş-Şekāik: Nev‘îzâde Atâyî’nin Şakâ’ik Zeyli, 2017 yılında Başkanlığımız tarafından yayımlanmıştır.
(Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi’nden özetlenerek alınmıştır.)